Małe przemówienie

Dzisiaj post nie będzie zbytnio kreatywny. Pod tym względem, że chciałabym tu coś napisać tak bardzo od siebie. Zrobiłam bloga, żeby wyrażać w nim siebie, ale ostatnio mój blog zmienił się w coś typu "robię-wstawiam". Chodzi mi, że nie ma w tym co robię żadnego wyrażania mnie. Widzicie tylko moje pracę, ale nic więcej. Chciałam mieć bloga i pisać na nim o wszystkim. Na początku nie miał to być blog tylko o modelinie i nie był. Może nowsi czytelnicy nie wiedzą, ale kiedyś blog nazywał się "Japoński Kisiel" i był prowadzony przeze mnie i Oliwię, dopiero potem powstała "Modelina Agaty". Na początku tak, jak było w założeniu blog dotyczył wszystkiego, ale potem niechętnie wszyscy go czytali bo był o bzdurach, co prawda traktowałam go jako trochę pamiętnik, a trochę coś czym mogę się pochwalić. Wyrażał mnie w 100%. Ale spodobało mi się, że ludzie chwalą to co robię, że komentują i blog stał się taki, jakby to powiedzieć oschły. Ja też inaczej już zaczęłam go prowadzić, bo było to coś w stylu "muszę wstawić cokolwiek, żeby moi czytelnicy nie odeszli". A nie na tym powinno polegać blogowanie. Chciałabym to robić z pasją. Moje pasję są naprawdę ogromne, ponieważ interesuję się rysowaniem, malowaniem, ozdabianiem, modeliną, ogólnie wszystkim związanym ze sztuką. Ale oprócz tego mam jakby to powiedzieć zwykłe zainteresowania, czyli czytanie, muzyka, filmy, po prostu chciałabym np. raz wstawiać sobie modelinę, a innym razem wstawić zdjęcia, które zrobiłam będąc na spacerze i dopisać jakie książki polecam. Moim marzeniem było i nadal jest, żeby mój blog był inspirujący dla innych, chciałabym, żeby trochę ludzi go znało, żeby pisali co sądzą o tym co robię, co myślę. Może nie jestem bardzo podatna na "sławę w internecie" ponieważ jestem typem osoby zamkniętej i np. nie umiem na fb na fanpage'u pisać tak sobie na luzie co myślę, bo strasznie przejmuję się opinią innych ludzi, że jacyś znajomi mnie wyśmieją za to, co robię. Wiem, że blogerka nie powinna taka być, ale taki mam charakter. Próbuję to u siebie zmienić i może właśnie zacznę poprzez bloga, zacznę bardziej się udzielać, ale chciałabym jakby pomocy w tym, ponieważ trudno jest tak próbować czegoś, jak nie ma się wsparcia. Ja nie chcę też narzekać, chociaż wiem, że to już było super narzekanie, ale chciałabym po prostu zobaczyć, że to co robię kogoś motywuje lub inspiruję. Wybaczcie, że taki nudny i smętny post. Na pocieszenie wstawię mopsa w stroju jednorożca.

A już jutro albo pojutrze pojawi się nowy tutorial